Δρακόντειος Ευρωπαϊκός Νόμος για τους Σπόρους (Plant Reproductive Material Law) - Τι Συμβαίνει;

Από τις 6 Μαίου 2013 είναι σε διαβούλευση στην ευρωπαϊκή επιτροπή μία πρόταση ευρωπαϊκού νόμου για τους σπόρους (Plant Reproductive Material Law) που αφορά τον έλεγχο της παραγωγής και κυκλοφορίας των σπόρων και γενικότερα του αναπαραγωγικού υλικού των φυτών.

Η επίσημη θέση είναι ότι ο νέος νόμος θα επικαιροποιήσει και απλοποιήσει τις 12 ντιρεκτίβες που υπάρχουν από το 1960, θα βελτιώσει την ποιότητα του αναπαραγωγικού υλικού, θα θεσπίσει κανόνες για την καταγραφή και διακίνηση του υλικού αυτού με σκοπό την ενδυνάμωση της αναγνωρισιμότητας, καταγραφής, ποιότητας και υγείας των φυτών και των προϊόντων τους, κ.λπ.

Μπορείτε να βρείτε αναλυτικές πληροφορίες στις ακόλουθες διευθύνσεις:

Seeds and propagation material > Review of EU Laws

Πρόταση: ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για την παραγωγή και τη διαθεσιμότητα φυτικού αναπαραγωγικού υλικού στην αγορά (κανονισμός για το φυτικό αναπαραγωγικό υλικό). Σας συμβουλεύω να διαβάσετε όλο το νόμο. Όχι μόνο την εισαγωγή που λέει ωραία πράγματα.

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Στην αρχική της μορφή η πρόταση νόμου δεν είχε καμία πρόβλεψη (ηθελημένα ή από παράλειψη;) για τις οικιακές καλλιέργειες, τους ερασιτέχνες καλλιεργητές, την ανταλλαγή σπόρων και σπορόφυτων ανάμεσα σε ιδιώτες, τη δυνατότητα παραγωγής σπόρων και σπορόφυτων από ερασιτέχνες καλλιεργητές με σκοπό την ίδια χρήση ή τις ανταλλαγές.

Ουσιαστικά απαγόρευε (καθιστούσε παράνομα) όλα τα παραπάνω αν δεν ήταν εγκεκριμένα και ελεγμένα από την EU Plant Variety Agency, που θα κάνει μία λίστα των εγκεκριμένων φυτών!

Επιπλέον θα έπρεπε όσοι ήθελα να κάνουν τις δικές τους ερασιτεχνικές καλλιέργειες, να καταβάλουν ένα ετήσιο φόρο στην EU Plant Variety Agency ώστε να τους συμπεριλαμβάνει στη λίστα. Αν δεν το έκαναν δε θα μπορούσαν να καλλιεργήσουν.

Απαγόρευε την οικιακή καλλιέργεια. Ο κήπος, το χωραφάκι, ακόμη και το μαρούλι στη γλάστρα θα ήταν παράνομα!

Όπως είπα και προηγουμένως, η επίσημη δικαιολογία είναι ότι ο νέος νόμος θα επικαιροποιήσει και απλοποιήσει τις 12 ντιρεκτίβες που υπάρχουν από το 1960, θα βελτιώσει την ποιότητα του αναπαραγωγικού υλικού, θα θεσπίσει κανόνες για την καταγραφή και διακίνηση του υλικού αυτού με σκοπό την ενδυνάμωση της αναγνωρισιμότητας, καταγραφής, ποιότητας και υγείας των φυτών και των προϊόντων τους.

Στην πραγματικότητα, ο νέος νόμος μοιάζει να θέλει να ευνοήσει την παγκόσμια βιομηχανία παραγωγής σπόρων που χρειάζεται νέους νόμους που να συμβαδίζουν με τις γενετικές πατέντες και πατέντες φυτών, ώστε να μπορεί να καταχωρήσει τις δικές της ποικιλίες με ασφάλεια και σιγουριά, πριν τις πουλήσει σε μεγάλες ποσότητες στους επαγγελματίες αγρότες, που διαφορετικά θα μπορούσαν να παράγουν το δικό τους σπόρο ώστε να τον χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι ξανά ή να τον πουλήσουν σε άλλους παραγωγούς.

Από άγνοια, αδιαφορία, βιασύνη, δόλο, όλα μαζί (;), δεν υπήρξε καμία πρόβλεψη για όσους θέλουν να καλλιεργήσουν τα δικά τους τρόφιμα.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Η γραφειοκρατία, η πολυπλοκότητα αλλά και το κόστος που εισάγεται από τις διαδικασίες που προτείνει ο νέος νόμος, καταστρέφουν χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις (υπάρχουν περίπου 7.000 στην Ευρώπη), που ασχολούνται με την παραγωγή και εμπορία σπόρων.

ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ

Ο νόμος ξεκινά με την παραδοχή ότι όλα τα λαχανικά, φρούτα και δέντρα πρέπει να είναι επίσημα καταχωρημένα (η λίστα που αναφέρθηκε παραπάνω), πριν επιτραπεί να αναπαραχθούν ή να διανεμηθούν.

Είναι προφανές ότι αυτό είναι ένας τεράστιος περιορισμός στη διαθεσιμότητα των σπόρων (αναπαραγωγικού υλικού), καθώς εισάγει απαγορευτικό κόστος σε χρήμα και χρόνο για να ασχοληθεί κάποιος (ακόμη και μικρή επιχείρηση) με τη γραφειοκρατία της EU Plant Variety Agency.

Αφού λοιπόν έφτιαξαν αυτό το βασικό νόμο, μετά τις αντιδράσεις που δημιουργήθηκαν, πρόσθεσαν και κάποιες εξαιρέσεις:

Οι ερασιτέχνες καλλιεργητές θα επιτρέπεται να διατηρούν και να ανταλλάσσουν μη καταχωρημένους σπόρους χωρίς να θεωρείται παραβίαση του νόμου.
Μικρές επιχειρήσεις (που απασχολούν μέχρι 10 άτομα) θα μπορούν να καλλιεργούν φυτά για σπόρο και να εμπορεύονται τους μη καταχωρημένους σπόρους χωρίς να θεωρείται παραβίαση του νόμου.
Οι τράπεζες σπόρων μπορούν να παράγουν μη καταχωρημένους σπόρους και αυτό να μη θεωρείται παραβίαση του νόμου, αλλά δε μπορούν να τους δώσουν στο κοινό.
Μπορεί να υπάρξουν απλούστεροι κανόνες (χωρίς να ορίζεται ο τρόπος) για τους μεγάλους παραγωγούς οργανικών σπόρων σε κάποια μελλοντική (χωρίς να αναφέρεται το πότε) διαβούλευση.

Ακόμη όμως και για αυτές τις εξαιρέσεις, ο τρόπος που είναι γραμμένος ο νόμος προβλέπει ότι μπορούν να αφαιρεθούν ή να μειωθούν όποια στιγμή στο μέλλον χωρίς να χρειάζεται ψήφος από το Ευρωπαϊκή Κοινοβούλιο.

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ

Στην προσπάθεια να προστατεύσουν και να ενισχύσουν τις μεγάλες διεθνείς εταιρείες παραγωγής σπόρων και αναπαραγωγικού υλικού για φυτά δημιουργούν τις ακόλουθες καταστροφικές συνθήκες:

Καταστρέφουν περίπου 7.000 μικρές Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις παραγωγής και εμπορίας σπόρων και αναπαραγωγικού υλικού.
Μπορούν να καταστήσουν παράνομη την ερασιτεχνική καλλιέργεια σε όλη την Ευρώπη, χωρίς καν να χρειαστεί η απόφαση να ψηφιστεί από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
Δίνουν το δικαίωμα στην παραγωγή και εμπορία σπόρων μόνο σε πολύ μεγάλες επιχειρήσεις που μπορούν να αντέξουν το κόστος σε χρόνο και χρήμα της γραφειοκρατίας και των διαδικασιών τυποποίησης και καταγραφής που εισάγουν.