Σήμερα θα μιλήσω για την τροφοπενία αζώτου που αντιμετώπισα με τις ντομάτες που μεγαλώνω στην ταράτσα του σπιτιού στην πόλη. Τις μεγαλώνω σε “γλάστρες” που έφτιαξα από σακιά.
Θα δούμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αναπτύχθηκε η τροφοπενία αζώτου και ποια τελικά ήταν η αιτία και η θεραπεία.
Ξεκινώντας από σπόρους ντομάτας
Έσπειρα τους σπόρους ντομάτας σε σπορείο στα μέσα Απριλίου. Η άνοιξη του 2022 στην Αθήνα είχε αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες. Εξ αιτίας αυτού, άργησα να κάνω την σπορά.
Οι σπόροι ήταν αγορασμένοι σε φακελάκι από γεωπονικό κατάστημα. Ήταν σπόροι υπαίθριας ντομάτας και όχι θερμοκηπίου.
Δύο εβδομάδες μετά, φύτρωσαν οι πρώτοι σπόροι στο σπορείο.
Ενάμιση μήνα μετά, τα σπορόφυτα ντομάτας είχαν μεγαλώσει αρκετά και ξεκίνησα να τα σκληραγωγώ βγάζοντάς στον ήλιο. Τις πρώτες ημέρες μόνο για μία ώρα. Στη συνέχεια για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα.
Η πορεία τους ήταν πολύ ικανοποιητική.
Φύτευση των φυτών ντομάτας στην πόλη σε σάκους στην ταράτσα
Δύο μήνες μετά τη σπορά, τα φυτά ντομάτας ήταν έτοιμα για μεταφύτευση.
Είχα αποφασίσει κάποια από αυτά να τα μεταφυτεύσω στον κήπο και έντεκα από αυτά, να τα κρατήσω στην πόλη της Αθήνας και να τα μεγαλώσω στην ταράτσα του σπιτιού.
Θα έπρεπε να τις φυτεύσω σε ένα δοχείο που θα δεχόταν αρκετό χώμα τόσο σε ύψος όσο και σε πλάτος, ώστε να έχουν χώρο να αναπτύξουν το ριζικό τους σύστημα.
Η προφανής λύση θα ήταν να χρησιμοποιήσω μεγάλες γλάστρες. Πήλινες ή πλαστικές.
Δεν ήθελα όμως να μπω στο έξοδο να αγοράσω γλάστρες. Ειδικά μεγάλες όπως χρειαζόμουν. Το κόστος θα ήταν πολύ μεγάλο και θα καθιστούσε ασύμφορη οικονομικά την αστική καλλιέργεια της ντομάτας.
Το επόμενο που σκέφτηκα ήταν οι σάκοι φύτευσης. Αυτοί θα ήταν μία καλή λύση καθώς είναι μεγάλοι και χωρούν πολύ χώμα. Αλλά και εδώ υπήρχε το μειονέκτημα του κόστους.
Φτιάχνω εναλλακτικές “γλάστρες”
Η λύση στην οποία κατέληξα ήταν πατέντα. Θα έφτιαχνα τις δικές μου εναλλακτικές γλάστρες χρησιμοποιώντας φτηνά υλικά.
Πήρα από ένα κατάστημα σάκους για μπάζα (γαλάζιο χρώμα) και σακιά για ελιές (γκρι χρώμα).
Μέσα στους σάκους για τα μπάζα, θα βάλω το χώμα και στη συνέχεια, θα τους τοποθετήσω μέσα στους σάκους για ελιές.
Ο ρόλος που έχουν τα σακιά για ελιές σε αυτή την πατέντα, είναι να δρουν σαν προστασία από τον ήλιο. Να προστατεύουν τους σάκους μπάζων από την απευθείας έκθεση στην ακτινοβολία του ήλιου.
Οι γαλάζιοι σάκοι για μπάζα είναι λεπτοί. Και είναι ημιδιαφανείς. Αν τους έβλεπε για μερικούς μήνες απευθείας ο ήλιος, θα συνέβαιναν τα ακόλουθα ανεπιθύμητα πράγματα:
Θα πολυμερίζονταν και θα διαλύονταν, καταστρέφοντας πρόωρα τα “δοχεία – γλάστρες”.
Οι ρίζες της ντομάτας θα ήταν εκτεθειμένες στην ηλιακή ακτινοβολία, κάτι που δεν είναι καλό για την υγεία καμίας ρίζας κανενός φυτού.
Βάζοντας τους γαλάζιους σάκους που έχουν το χώμα, μέσα στα γκρι σακιά για ελιές, προστατεύω τις ρίζες των ντοματιών από τον ήλιο, το φως, την ηλιακή ακτινοβολία.
Το μίγμα χώματος
Το επόμενο πρόβλημα που έπρεπε να λυθεί ήταν το χώμα μέσα στο οποίο θα φύτευα τις ντομάτες.
Έφτιαξα ένα μίγμα χώματος που θεωρητικά θα ήταν πολύ καλό και θα εξασφάλιζε γρήγορη και μεγάλη ανάπτυξη στις ντομάτες.
Αγόρασα Floral Pot, ειδικό φυτόχωμα για όλα τα φυτά και γλάστρες σε συσκευασίες των 20 λίτρων.
Για να φτιάξω το μίγμα χώματος, ανακάτεψα καλά το φυτόχωμα με κατσικίσια κοπριά και wood chips από κλαδέματα ελιάς.
Η κοπριά ως οργανικό λίπασμα, θα έδινε όλα τα θρεπτικά συστατικά στα φυτά.
Τα wood chips από ελιά θα έδινε στο χώμα επαρκή αερισμό και ικανότητα συγκράτησης της υγρασίας από τα ποτίσματα.
Θεωρητικά, είχα φτιάξει ένα σούπερ χώμα για τις ντοματιές μου.
Τα τελευταία βήματα και η μεταφύτευση
Γέμισα λοιπόν τους γαλάζιους σάκους μπάζων με το χώμα (μίγμα χώματος).
Έκανα πολλές τρύπες με ένα μαχαίρι σε όλο το σώμα των γαλάζιων σάκων. Σκοπός είναι να μπορεί να φεύγει το υπερβάλλον νερό από το πότισμα, αλλά και να αερίζεται το χώμα.
Μεταφύτευσα τα σπορόφυτα ντομάτας όσο πιο βαθειά μπορούσα ώστε να αναπτύξουν ριζικό σύστημα στο τμήμα του στελέχους που θα ήταν βυθισμένο στο χώμα.
Έβαλα τα γαλάζια σακιά, μέσα στους γκρι σάκους για ελιές και τα τοποθέτησα το ένα δίπλα στο άλλο στην ταράτσα. Σε μέρος που θα τα έβλεπε ο ήλιος για τουλάχιστον 8 ώρες την ημέρα.
Και ήρθε η ώρα να περιμένω τις ντοματιές να μεγαλώνουν!
Τα πράγματα πάνε στραβά!
Δυστυχώς όμως η πορεία των φυτών ντομάτας, δεν ήταν η αναμενόμενη.
20 ημέρες είχαν περάσει από τη μεταφύτευση και η εικόνα των φυτών ντομάτας, μόνο ως τραγική θα μπορούσε να περιγραφεί.
- Μεγάλωναν πολύ αργά.
- Τα φύλλα είχαν κίτρινο χρώμα και έμοιαζαν ελαφρώς μαραμένα.
- Τα αγγεία στα φύλλα είχαν σχεδόν μωβ χρώμα και ήταν εύκολα διακριτά, σα να έβλεπες ακτινογραφία.
- Το στέλεχος (κορμός) είχε ένα χρώμα μεταξύ ανοικτού πράσινου και κίτρινου.
Καμία σχέση με την εικόνα ενός υγιούς φυτού ντομάτας…
Οι υποθέσεις για το τι μπορούσε να φταίει πολλές:
- Ο ήλιος καίει τα φυτά.
- Το νερό του ποτίσματος, λιμνάζει μέσα στους σάκους και πνίγει τις ρίζες.
- Το χώμα “βράζει” μέσα στους σάκους.
- Πρόσθεσα πολύ κοπριά στο μίγμα χώματος και καίει τα φυτά.
- Και τελευταίο, σχεδόν απίθανο, τροφοπενία αζώτου.
Αρχικά άλλαξα θέση στις ντομάτες, βάζοντάς τες σε ένα μέρος της ταράτσας που το έβλεπε για λιγότερες ώρες ο ήλιος.
Άνοιξα περισσότερες τρύπες στους γαλάζιους σάκους.
Τίποτα από αυτά δεν βοήθησε.
Τα φυτά ντομάτας, συνέχισαν να είναι κίτρινα και να μην αναπτύσσονται. Χαρακτηριστικά συμπτώματα τροφοπενίας αζώτου.
Αντιμετώπιση της τροφοπενίας αζώτου – Η λύση
Όσο και να φαινόταν παράλογο, οι ντομάτες έπασχαν από τροφοπενία αζώτου.
Δεν μπορούσα να το πιστέψω καθώς στο μίγμα χώματος είχα προσθέσει κατσικίσια κοπριά, wood chips και είχα αγοράσει ειδικό φυτόχωμα.
Σε τέσσερεις από τις ντομάτες, πρόσθεσα λίγο λίπασμα 19-6-15 (Τι σημαίνουν οι αριθμοί στο λίπασμα;). Μία μέρα πριν το προσθέσω, πότισα τις ντοματιές. Την επομένη, σκάλισα το χώμα, πρόσθεσα λίγο λίπασμα μακριά από τη ρίζα. Ανακάτεψα το χώμα ώστε να σκεπαστεί το λίπασμα και πότισα ελαφρά. Τις επόμενες ημέρες, πότιζα κανονικά.
Δύο εβδομάδες μετά, οι 4 αυτές ντοματιές είχαν πολύ μεγάλη διαφορά προς το καλύτερο!
Είχαν αρχίσει να αναπτύσσονται και τα φύλλα τους είναι πράσινα και υγιή.
Τελικά ήταν τροφοπενία αζώτου!
Αίτια της τροφοπενίας αζώτου
Ο λόγος που το μίγμα χώματος δεν είχε αρκετό άζωτο με αποτέλεσμα οι ντομάτες να παρουσιάσουν τροφοπενία αζώτου, ήταν τα σχετικά φρέσκα wood chips που είχα προσθέσει σε αυτό.
Τα wood chips από ελιές, τα είχα φτιάξει 3 μήνες πριν περίπου και δεν είχαν κομποστοποιηθεί.
Τα φρέσκα wood chips όταν προστεθούν στο χώμα, δεσμεύουν το άζωτο του χώματος, με αποτέλεσμα αυτό να μην είναι διαθέσιμο στα φυτά.
Αυτό συνέβη στις ντοματιές μου στην ταράτσα.
Το ίδιο θα συμβεί και στον κήπο αν προσθέσουμε φρέσκα wood chips στο χώμα που θα καλλιεργήσουμε λαχανικά.
Τα μη κομποστοποιημένα wood chips δεσμεύουν το άζωτο από το χώμα. Το κάνουν ακόμη και αν τα απλώσουμε επιφανειακά γύρω από τα λαχανικά μας. Απορροφούν το άζωτο από τα πρώτα επιφανειακά εκατοστά του εδάφους. Και αυτό δεν είναι καλό για τα λαχανικά καθώς έχουν κυρίως επιφανειακό ριζικό σύστημα.
Μπορεί τα wood chips όταν τα απλώνουμε επιφανειακά στο χώμα να δεσμεύουν άζωτο από τα πρώτα εκατοστά χώματος, αλλά αυξάνουν την περιεκτικότητα αζώτου στο χώμα σε βάθος. Και αυτό είναι πολύ καλό για τα δέντρα με βαθύ ριζικό σύστημα.
Για να χρησιμοποιήσουμε wood chips γύρω από τα λαχανικά μας, πρέπει πρώτα να βάλουμε επάνω στο χώμα ένα στρώμα από κομπόστ ή άχυρο. Επάνω σε αυτό, μπορούμε να απλώσουμε άφοβα τα wood chips.
Ελπίζω να σας βοήθησα περιγράφοντας την εμπειρία μου.
Καλή επιτυχία στις καλλιέργειες!
Tags: WOOD CHIPS • ΑΣΤΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ • ΓΛΑΣΤΡΑ • ΓΛΑΣΤΡΕΣ • ΝΤΟΜΑΤΑ • ΝΤΟΜΑΤΕΣ • ΠΟΛΗ • ΤΑΡΑΤΣΑ • ΤΡΟΦΟΠΕΝΙΑ ΑΖΩΤΟΥ • ΤΡΟΦΟΠΕΝΙΕΣ