Το ωίδιο του αμπελιού είναι μία διαδεδομένη ασθένεια του αμπελιού. Το 2009, τα αμπέλια μου καταστράφηκαν από το ωίδιο. Το 2010, ένα χρόνο μετά, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Τα αμπέλια μου είναι γεμάτα από υγιή σταφύλια. Δείτε τι άλλαξε, τι έκανα, και πως τα κατάφερα.
2009 – Η καταστροφή των αμπελιών μου από το ωίδιο
Το 2009, ήταν η πρώτη χρονιά που εκ των πραγμάτων αναγκάστηκα να ασχοληθώ με τα αμπέλια που υπάρχαν μέσα στο κτήμα. Δεν είχα ιδέα και αυτό φάνηκε από το αποτέλεσμα όπως θα δείτε στις φωτογραφίες που ακολουθούν.
Τα αμπέλια προσβλήθηκαν από νωρίς από ωίδιο. Εγώ τότε δεν ήξερα καν τι είναι το ωίδιο. Όταν έμαθα τι είναι το ωίδιο – γύρω στον Ιούνιο του 2009, ήταν ήδη πολύ αργά. Ότι και να έκανα, δε μπόρεσα να τα σώσω. Έτσι απλά έβλεπα τα σταφύλια να αργοπεθαίνουν.
Προσβολή από ωίδιο σε αμπέλι. 19 Ιουνίου 2009. Εμφανίστηκε το χαρακτηριστικό χνούδι επάνω στις ρώγες των σταφυλιών.
Προσβολή από ωίδιο σε αμπέλι. 12 Ιουλίου 2009. Παρατηρήστε το χαρακτηριστικό χνούδι και το σκάσιμο στις ρώγες των σταφυλιών.
Προσβολή από ωίδιο σε αμπέλι. Στις 2 Αυγούστου, το ωίδιο έχει δείξει τα δόντια του. Τα τσαμπιά πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο.
Προσβολή από ωίδιο σε αμπέλι. Στις 15 Αυγούστου. Η καταστροφή έχει ολοκληρωθεί. Οι προσβεβλημένες ρώγες έχουν ξεραθεί. Τα τσαμπιά των σταφυλιών είναι εντελώς κατεστραμένα.
Προσβολή από ωίδιο σε αμπέλι. Στα μέσα του Σεπτεμβρίου, κάποια τσαμπιά είχαν επιζήσει, αλλά η κατάστασή τους ήταν τραγική όπως βλέπετε στη φωτογραφία.
2010 – Ήμουν καλύτερα προετοιμασμένος να αντιμετωπίσω το ωίδιο του αμπελιού
Το 2010 με βρήκε περισσότερο προετοιμασμένο να αντιμετωπίσω το ωίδιο του αμπελιού. Ήξερα ότι είχα να αντιμετωπίσω έναν αδίστακτο εχθρό. Μόνο η σωστή προετοιμασία και οι ενέργειες τις κατάλληλες χρονικές στιγμές θα μπορούσαν να με βοηθήσουν.
Πολύτιμος σύμμαχός μου σε αυτή την προσπάθεια ήταν οι γνώσεις που αποκόμησα από δύο βιβλία.
Το βιβλίο “Αμπελουργία” του Κώστα Κούσουλα (Γεωπόνος – Ειδικός Αμπελουργίας) και το συμπληρωματικό του βιβλίο “Ημερολόγιο Αμπελουργού” επίσης του Κώστα Κούσουλα.
Και στα δύο βρήκα πολύτιμες συμβουλές και οδηγίες για να έχω υγιή αμπέλια και πλούσια συγκομιδή.
Μπορεί να είχα και λίγη από την τύχη του αρχάριου, αλλά τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά όπως θα δείτε στις φωτογραφίες που ακολουθούν.
Προσοχή: Είναι το ίδιο αμπέλι με αυτό των προηγούμενων φωτογραφιών!
Αντιμετώπιση ωίδιου σε αμπέλι. 10 Ιουνίου 2010. Ένα χρόνο μετά, η εικόνα των τσαμπιών του αμπελιού είναι πολύ διαφορετική. Έχω υγιή τσαμπιά χωρίς ίχνη από ωίδιο.
Αντιμετώπιση ωίδιου σε αμπέλι. 14 Ιουλίου 2010. Οι ρώγες των σταφυλιών είναι μεγάλες και υγιείς. Στη μέση της φωτογραφίας όμως θα δείτε ότι υπάρχει ένα δείγμα από προσβολή από ωίδιο. Αυτό συνέβει διότι λείψαμε μόλις μία εβδομάδα σε διακοπές. Σε αυτό το διάστημα έβρεξε δυνατά. Δεν ήμουν όμως παρών για να πάρω τα ενδεδειγμένα μέτρα αντιμετώπισης του ωίδιου.
Αντιμετώπιση ωίδιου σε αμπέλι. 31 Ιουλίου 2010. Το κλήμα δεν έχει καμία σχέση με την περσινή του εικόνα. είναι γεμάτο με πλούσια τσαμπιά.
Αντιμετώπιση ωίδιου σε αμπέλι. 8 Αυγούστου 2010. Τα σταφύλια συνεχίζουν να μεγαλώνουν χωρίς σοβαρά προβλήματα. Μέχρι στιγμής… Ζήτω! Με το ωίδιο δε ξέρεις ποτέ, παρά μόνο στη συγκομιδή.
Επιπλέον πληροφορίες για το ωίδιο του αμπελιού μπορείτε να βρείτε στο kalliergo.gr στη διεύθυνση Ωίδιο Αμπελιού.
Ωίδιο ή Θειαφασθένεια ή Στάχτωμα ή Μπάστρα ή Στάχτωμα ή Χολέρα ή Λόβα
(Χρήσιμες συμβουλές προς τους παραγωγούς-αγρότες, του Πετρίδη Παναγιώτη (Γεωπόνος ΤΕ))
Το ωίδιο είναι η πιο σοβαρή μετά τον περονόσπορο, ασθένεια του αμπελιού. Είναι διαδεδομένη σε όλες τις χώρες του κόσμου. Στην Ελλάδα είναι συχνά γνωστή με την ονομασία θειαφασθένεια ή στάχτωμα.
Η ασθένεια αυτή, προσβάλλει όλα τα τρυφερά όργανα του αμπελιού (φύλλα βλαστούς και σταφύλια). Τα πιο συνήθη και χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι στα φύλλα σε μορφή κηλίδας ανοικτού χρώματος πάνω στην οποία μετά αναπτύσσεται ένα αλευρώδες επίχρισμα (σαν πούδρα) ιδιαίτερα στα φύλλα που είναι σε σκιαζόμενο μέρος στο φυτό. Οι κηλίδες αυτές μπορεί να επεκταθούν καλύπτοντας όλο το φύλλο ενώ ταυτόχρονα δεν αφήνουν το φυτό να αναπτυχθεί. Πολύ σημαντικό είναι να αναφέρουμε ότι αν η προσβολή από ωίδιο (ή θειαφασθένεια) γίνει πριν την άνθηση προκαλεί πτώση των ανθέων. Συχνότερη όμως είναι η προσβολή των σταφυλιών που εμφανίζεται μετά τη γονιμοποίηση στη ράχη του βότρεος και στις ράγες. Τα σημεία της προσβολής αρχικά καλύπτονται από εξανθήσεις και αργότερα γίνονται καστανά. Οι προσβεβλημένες ράγες όταν είναι μικρές ξεραίνονται και πέφτουν, ενώ όταν είναι μεγαλύτερες, παύουν να αναπτύσσονται κανονικά και σχίζονται στο σημείο της προσβολής. Οι σχισμένες ράγες αφυδατώνονται και σαπίζουν. Αν η μόλυνση των ραγών γίνει μετά το «γυάλισμα» οι ράγες δεν σχίζονται, αλλά εμφανίζουν ριζοειδής ή διχτυωτές σκωριοχρώσεις.
Πολύ συχνή είναι η όψιμη προσβολή κληματίδων, που εκδηλώνεται στην αρχή υπό μορφή κηλίδων από λευκή εξάνθηση, οι οποίες αργότερα εξελίσσονται σε ερυθροκάστανες περιοχές με ανώμαλη ριζοειδή περιφέρεια. Οι ερυθροκαστανές αυτές κηλίδες διακρίνονται στις προσβεβλημένες κληματίδες και μετά τη νέκρωση του μυκηλίου κατά τη χειμερινή περίοδο.
Η ασθένεια οφείλεται στον μύκητα erysiphe necator με ατελή μορφή το μύκητα Oidium tuckeri, ο οποίος μεταφέρεται στον αμπελώνα ακόμη και με τον άνεμο προσβάλλοντας ευπαθή φυτά, ενώ ευνοείται από την υγρασία και τον θερμό καιρό.
Η ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξη του ωιδίου είναι μεταξύ 21- 30 βαθμούς κελσίου ενώ δεν είναι δυνατή η ανάπτυξή του σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών.
Αντιμετώπιση
Γενικά η καλύτερη μέθοδος για την αντιμετώπιση της θειαφασθένειας είναι η πρόληψή της. Το θείο είναι το αποτελεσματικότερο και οικονομικότερο μυκητοκτόνο εφόσον εφαρμόζεται προληπτικά και πριν την εμφάνιση του ωιδίου.
Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι, αν οι θερμοκρασίες είναι κάτω από 18 βαθμούς είναι καλύτερα να μην χρησιμοποιείται θείο γιατί δεν είναι αποτελεσματικό. Η καλύτερη θερμοκρασία για την δράση του θείου είναι περίπου στους 25 με 30 βαθμούς κελσίου, ενώ δεν συνίστανται θειώσεις σε θερμοκρασίες άνω των 35 βαθμών κελσίου καλό είναι όταν οι θερμοκρασίες είναι σε υψηλά επίπεδα να γίνονται οι ψεκασμοί ή οι θειώσεις νωρίς το πρωί.
Άλλα φάρμακα (δραστικές ουσίες) που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση του ωιδίου είναι τα myclobutanil, penconazole, quinoxyfen.
Οι επεμβάσεις γίνονται:
α) όταν οι βλαστοί αποκτήσουν το τρίτο φύλλο και πριν εμφανισθούν τα άνθη,
β) κατά την άνθιση,
γ) μετά το δέσιμο των ραγών και,
δ) κάθε 15 – 20 ημέρες μέχρι το στάδιο του «γυαλίσματος» ραγών και ανάλογα με την ένταση της προσβολής.
Επιπλέον υπάρχουν σκευάσματα θείου σε μορφές οι οποίες είναι πιο εύχρηστες από τους παραγωγούς. (Πχ: θειάφι σε βρέξιμη σκόνη ή υγρό.)
Ιδιαίτερα για την βιολογική γεωργία έχει πολύ μεγάλη σημασία η έγκαιρη εφαρμογή των σκευασμάτων θείου. (για οποιαδήποτε απορία ενημερωθείτε από τον γεωπόνο σας).
Τέλος το ωίδιο είναι ένας μύκητας ο οποίος με τα ίδια συμπτώματα στα φύλλα, εμφανίζεται και σε καλλωπιστικά φυτά όπως πχ: τριανταφυλλιές. Ένα θειάφισμα προληπτικά θα βοηθήσει στον περιορισμό της ασθένειας ενώ σε προχωρημένο στάδιο τα παραπάνω σκευάσματα παρέχουν την απαραίτητη θεραπεία. (απαραίτητο να λαμβάνονται πάντα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας πάντα με συμβουλή γεωπόνου).
Tags: ΑΜΠΕΛΙ • ΘΕΙΑΦΙ • ΜΠΑΣΤΡΑ • ΣΤΑΦΥΛΙΑ • ΣΤΑΧΤΩΜΑ • ΧΟΛΕΡΑ • ΩΙΔΙΟ