Έβλεπα σήμερα για πολλοστή φορά την αγαπημένη εκπομπή “Σαββατοκύριακο με τον Μάνεση” αλλά και κάθε μέρα τις ψαγμένες εκπομπές της ΕΡΤ.
Το συμπέρασμα είναι ένα
Η επαρχία παράγει, διεκδικεί, ονειρεύεται, παράγει, εξάγει μεγαλουργεί. Και περνά καλά!
Η Αθήνα ασθενεί. Δεν μπορεί να παράγει. Μόνον να παρέχει υπηρεσίες. Είναι καταθλιπτική.
Και μία από τις μεγαλύτερες ψυχοπαθολογίες της πλειοψηφίας του νεοέλληνα είναι ότι δεν παράγει! Δεν φτιάχνει! Δεν ζει τη χαρά της δημιουργίας!
Οι κάτοικοι τις επαρχίας έχουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες και δυνατότητες να παράγουν. Να κερδίσουν. Να ζουν καλά και να είναι ευτυχισμένοι.
Επαρχία
Δεν είναι όλα εύκολα στην επαρχία. Μην με παρεξηγήσετε.
Ούτε τα κέρδη και οι επιτυχίες έρχονται χωρίς κόπο, μελέτη, προσπάθεια και σχεδιασμό. Τίποτα δεν χαρίζεται σε κανέναν.
Όσοι όμως έχουν τη διάθεση να το παλέψουν και να παράγουν, η αλήθεια είναι ότι έχουν πολύ περισσότερες επιλογές στη διάθεσή τους.
Θέλετε να είναι τα χωράφια; Θέλετε να είναι ο ορίζοντας; Θέλετε να είναι η παράδοση; Θέλετε να είναι το κλίμα; Θέλετε να είναι οι ευνοϊκή νομοθεσία; Θέλετε να είναι οι προσωπικές σχέσεις;
Αθήνα – Μεγαλουπόλεις
Από την άλλη μεριά, τι πραγματικά τι παραγωγικό μπορεί να κάνει ένας κάτοικος της Αθήνας ή άλλης μεγαλουπόλης;
Να καλλιεργήσει σε μεγάλη έκταση δεν μπορεί. Αν είναι τυχερός και έχει εξοχικό ή μπαλκόνι, μπορεί να ξεγελάσει τη δημιουργικότητά του εκεί.
Να στήσει μία απλή παραγωγική μονάδα δίπλα στο σπίτι του δεν μπορεί.
Να διεκδικήσει επιδοτήσεις όπως αν έμενε στην επαρχία δεν μπορεί.
Είναι αναγκασμένος να χάνει πολλές ώρες και καλή διάθεση μόνο και μόνο για να πάει από και προς τη δουλειά.
Δεν βλέπει ορίζοντα. Δεν βλέπει ουρανό. Δεν βλέπει άστρα το βράδυ.
Η μόνη διέξοδος είναι να παρέχει υπηρεσίες, χωρίς να παράγει.
Δεν έχει τη χαρά της δημιουργίας. Τη χαρά της παραγωγής. Τη χαρά της μεταποίησης.
Και αυτό, νομοτελειακά τον οδηγεί σε διάφορες μορφές κατάθλιψης.
Ακόμη και αν θεωρηθεί “επιτυχημένος”, το τίμημα είναι μεγάλο σε προσωπικό, ψυχολογικό, οικογενειακό επίπεδο…
Οι τσιμεντένιες μεγαλουπόλεις είναι ένα αρρωστημένο περιβάλλον που παρουσιάζεται ως παράδεισος και πρότυπο για να μην επαναστατήσουν όσοι ζουν σε αυτές.
Η ζωή Αλλιώς
Και δανείζομαι ένα απόσπασμα από την εκπομπή της Ίνας Ταράντου ¨Ζωή Αλλιώς” στην ΕΡΤ.
Η δημοσιογράφος βρίσκεται στην Κάρπαθο και συνομιλεί με ένα ψαρά. Της εξιστορεί την πρόταση που είχε όταν ήταν 25 χρονών από έναν Έλληνα Ομογενή να πάει στην Αμερική:
– “Θα έρθεις στην Αμερική” του λέει “θα δουλέψεις, θα δουλέψεις σκληρά. Θα βγάλεις πολλά δολάρια. Θα κάνεις επιχειρήσεις! Και όταν φτάσεις στα 60 θα επιστρέψεις στην Κάρπαθο, θα πάρεις ένα καΐκι και θα ψαρεύεις ήρεμος”.
– Και του απαντά αυτός: “Μα καλά δεν βλέπεις;;; Είμαι 25, ζω στην Κάρπαθο, έχω το καΐκι που μου λες και ψαρεύω! Γιατί να έρθω στην Αμερική για να τα κάνω αυτά στα 60;”
Tags: ΑΘΗΝΑ • ΕΠΑΡΧΙΑ • ΠΑΡΑΓΩΓΗ • ΠΟΛΗ • ΥΓΕΙΑ • χωριό • ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ