Τι έμαθα ασχολούμενος με τα φυτά και τον κήπο

Ασχολούμαι πάνω από 10 χρόνια με τον κήπο, τα φυτά και τις ερασιτεχνικές καλλιέργειες.

Καλλιεργώ κυρίως στο εξοχικό, και κατά καιρούς σε γλάστρες στην πόλη.

Πριν (δεν ντρέπομαι να το ομολογήσω), δεν είχα καμία σχέση με τη γη. Όπως λέω χαρακτηριστικά: “Δεν είχα σκύψει, πέτρα να σηκώσω“.

Ένα προσωπικό γεγονός, ήταν η αφορμή να ξεκινήσω να ασχολούμαι και να μαθαίνω για τα φυτά, τη γη τις καλλιέργειες.

Και ένας μαγικός κόσμος, άγνωστος μέχρι τότε, άρχισε να ανοίγεται μπροστά μου. Ένας κόσμος που για εκατομμύρια έτη ήταν εκεί, αλλά εγώ σαν παιδί της πόλης, απλά τον αγνοούσα και τον προσπερνούσα ως μη υφιστάμενο.

Τι έμαθα ασχολούμενος με τα φυτά… για τα φυτά

Έμαθα να τα σέβομαι. Να τα σέβομαι πολύ! Να τα βλέπω σαν θαύματα της φύσης. Αγωνιστές που προσπαθούν να επιβιώσουν όσο δύσκολο και αν είναι το περιβάλλον τους.

Έμαθα (μεγάλη κουβέντα… βασικά κάθε μέρα μαθαίνω), το πως λειτουργούν. Ποια είναι τα βασικά τους όργανα και πως τα αξιοποιούν για να επιβιώσουν. Τις απίστευτες δυνατότητες που έχουν!

Έμαθα ότι είναι “έξυπνα”. Ότι επικοινωνούν με το περιβάλλον και άλλα φυτά με χημικά σήματα. Ορίζουν τον χώρο τους και τον προστατεύουν από άλλους εισβολείς. Ότι αμύνονται σε επιθέσεις με χημικές ουσίες.

Έμαθα ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανώτερη ζωή, αν δεν υπάρχουν τα φυτά. Τα φυτά αποτελούν μέρος της βασικής τροφικής αλυσίδας πάνω στην οποία βασίζουν την επιβίωσή τους τα χορτοφάγα και σαρκοφάγα θηλαστικά, τα έντομα, τα ερπετά, τα πουλιά.

Έμαθα ότι στα φυτά χρωστάμε το ότι υπάρχουμε. Το ότι ο πλανήτης Γη είναι αυτός που είναι. Το ότι παράγουν το οξυγόνο που αναπνέουμε δεσμεύοντας το διοξείδιο του άνθρακα. Τα φυτά διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν το περιβάλλον της Γης όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.

Έμαθα ότι είναι χημικά εργοστάσια που μετατρέπουν ανόργανα στοιχεία, νερό, αέρα και ηλιακή ενέργεια σε πολύπλοκα μεγαλομόρια.

Γνώρισα ξανά τις εποχές του έτους. Φθινόπωρο, Χειμώνας, Άνοιξη, Καλοκαίρι. Δεν είναι πλέον απλά ονόματα. Είναι φάσεις που βλέπεις να περνούν τα φυτά. Είναι περίοδοι που περνάς μαζί τους.

Τι έμαθα ασχολούμενος με τα φυτά… για τους ανθρώπους

Το να αγαπάς και να φροντίζεις τα φυτά, είναι ένα ισχυρό δείγμα καλού ανθρώπου. Ενός ανθρώπου που έχει επαφή και συνείδηση για το περιβάλλον του και τους άλλους ανθρώπους.

Υπάρχουν άνθρωποι (δυστυχώς αρκετοί) που όχι μόνο δεν αγαπούν τα φυτά, αλλά πραγματικά τα μισούν και θέλουν να τα εξολοθρεύσουν γιατί τα βλέπουν σαν σκουπίδια, βρωμιά, πρόβλημα στο εικονικό από τσιμέντο περιβάλλον που έχουν στήσει και ονομάζουν “σπίτι”.

Η ζωή στην πόλη, μέσα στο ατελείωτο τσιμέντο και τους δρόμους από πίσσα, μας κάνει προβληματικούς ανθρώπους. Τα ασήμαντα γίνονται μεγάλα και τα μεγάλα ασήμαντα.

Ισορροπημένος άνθρωπος είναι αυτός που είναι σε ισορροπία με το φυσικό περιβάλλον, όχι το τεχνητό. Η ζωή στην πόλη και η αποκοπή από τη φύση, οδηγεί σε πολλές μορφές διαταραχών.

Η αποξένωση από τους φυσικούς ρυθμούς, κάνει τη ζωή του ανθρώπου προβληματική. Τη σχέση του με τους άλλους ανθρώπους γεμάτη εντάσεις. Ο ανταγωνισμός και οι έχθρες γίνονται συχνά οι μόνοι λόγοι επικοινωνίας. Καταστάσεις που με τη σειρά τους οδηγούν σε διαταραχές, πόνο, πάθη, ασθένειες.

Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να μάθουν, να δοκιμάσουν να καλλιεργήσουν και να γνωρίσουν τα φυτά. Υπάρχουν άλλοι που επιλέγουν πιο εύκολες λύσεις, το δρόμο της καφετέριας και της τεμπελιάς.

Τι έμαθα ασχολούμενος με τα φυτά… για τη διατροφή και την οικονομία

Μόνον αν δοκιμάσεις να καλλιεργήσεις τα δικά σου λαχανικά, βότανα, χόρτα, φρούτα, δέντρα, μπορείς να εκτιμήσεις τον κόπο, τις γνώσεις, τη δουλειά όσοι βρίσκονται πίσω από τα λαχανικά και φρούτα που εύκολα βρίσκεις στις αγορές. Τους λένε Αγρότες και Γεωπόνους.

Ο αγρότης με τη βοήθεια του γεωπόνου, καλείται να αντιμετωπίσει πολλές αντιξοότητες. Καιρό, ασθένειες, έντομα, μυκητιάσεις.

Ένα μεγάλο ποσοστό της επαγγελματικής παραγωγής, καταλήγει στη χωματερή γιατί δεν είναι όμορφο. Δεν πληρεί τις προδιαγραφές των μεγάλων αγορών. Δεν είναι ωραία στο μάτι και άρα δεν “πουλάνε”.

Καλλιεργώντας τα δικά σου λαχανικά, ξέρεις τι τρως.

Η ύπαρξη των λαχανικών, των δημητριακών, των ζωοτροφών, των φρούτων, θεωρείται σχεδόν πάντα δεδομένη, και για αυτό δεν στρέφονται πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας. Αυτές όμως οι παραγωγικές διαδικασίες, αποτελούν τον πυρήνα, τη βάση, της οικονομικής, κοινωνικής, πυραμίδας δραστηριοτήτων.

Οι αγρότες δεν αμείβονται πάντα τον κόπο τους.

Τι έμαθα ασχολούμενος με τα φυτά… για άλλα πράγματα

Έμαθα για τα λιπάσματα.

Έμαθα για τα φυτοφάρμακα, χημικά και βιολογικά.

Έμαθα για τα έντομα, τους μύκητες, τις ασθένειες των φυτών, τις μυκητιάσεις.

Έμαθα για το χώμα, τα θρεπτικά συστατικά, το pH.

Έμαθα για την αξία του νερού, την άρδευση, το πότισμα, το νερό.

Έμαθα για τον αέρα, τις εποχές, την αμειψισπορά, την αγρανάπαυση.

Έμαθα για τα εργαλεία που υπάρχουν και τις τεχνικές.

Έμαθα για τη διαμόρφωση τοπίου, τα λουλούδια.

Έμαθα για τις μέλισσες, τα έντομα, τη πανίδα του υπεδάφους.

Τι έμαθα ασχολούμενος με τα φυτά… για την ανακύκλωση

Έμαθα την αξία του κομπόστ. Της αξιοποίησης των οργανικών “σκουπιδιών” ώστε να γίνουν ξανά τροφή για τα φυτά, αντί να επιβαρύνουν ανθρώπους και χωματερές.

Η ανακύκλωση δεν είναι πλέον trendy όρος. Είναι τρόπος ζωής. Είναι ο τρόπος που η φύση λειτουργεί.

Τι έμαθα τελικά ασχολούμενος με τα φυτά;

Ανακάλυψα τον κόσμο στις φυσικές του διαστάσεις!

Νομίζω ότι έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος.

Tags: ΑΓΡΟΤΕΣ • ΑΝΘΡΩΠΟΙ • ΓΕΩΠΟΝΟΣ • ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ • ΚΗΠΟΣ • ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ • ΠΟΛΗ • ΦΥΤΑ